Laat die kinderen, houd ze niet tegen, want het Koninkrijk van de hemel behoord toe aan wie is zoals zij.….
Zuster Clementine (Klazina van Velden), werd geboren in Amsterdam op 20 december 1928 en overleed te Heerlen 2 april 2024.
Zuster Clementine was 72 jaar Missiezuster Oblate van de Assumptie. Op 28 maart 2019 hebben we in de kapel van “Regina Pacis” afscheid van haar genomen en haar te rusten gelegd op ons kloosterkerkhof te Hulsberg.
Zuster Clementine kwam uit een gezin van 9 kinderen, 6 jongens en 3 meisjes. Op 11jarige leeftijd overleed haar moeder plotseling, en vanaf toen werd het leven voor het gezin heel anders. Omdat haar vader de zorg van 9 kinderen niet alleen aan kon, ging zuster Clementine met 4 broers en haar jongste zusje naar het kindertehuis in het Maagdenhuis te Amsterdam, dat gerund werd door de Zusters van Liefde. Tot haar 17e jaar heeft zij in dit kindertehuis veel zorg op zich genomen voor de kleuters. In 1946 ging zij weer terug naar haar vader, die in datzelfde jaar op haar verjaardag stierf. Zuster Clementine ging toen 1,5 jaar in betrekking met de zorg voor 11 kinderen.
In 1948 trad zij in bij de congregatie van de Zusters Oblaten van de Assumptie in Hulsberg. Haar levenskeuze was te gaan werken in de missie of in gezinnen. Maar weer kwam zij te werken met kinderen want vanaf haar postulant-zijn heeft zij voor de klas gestaan. Dit begon op de St. Jozef school in Hulsberg, daarna volgden o.a. Nijverdal, Doenrade en Merkelbeek. Tenslotte kwam zij in Bergeijk, waar ze 21 jaar met grote toewijding op de school heeft gewerkt. Een groot deel van haar leven heeft zij zich dus ingezet voor kinderen, in haar laatste levensfase kwam dit ook steeds weer naar boven. Nadat ze gestopt was in het onderwijs, werd haar gevraagd om voor de Congregatie naar Parijs te gaan om zitting te nemen in het generaal Bestuur. Dit was vanwege de taal een zware taak voor haar, maar ze heeft dit met volle overtuiging gedaan.
Zuster Clementine zag haar leven als een gave, dit kreeg ze mee van haar gelovige ouders. Het uiteenvallen van het gezin, de oorlog en de tijd in het Maagdenhuis hebben grote invloed gehad op haar verdere leven. Steeds weer kwamen die verhalen boven.
Ze zag het als Gods opdracht om in vrijheid de liefde naar elkaar waar te maken. Dit met de gaven en opgaven van iedere dag. Belangrijk vond ze het om te luisteren naar anderen en respect te hebben voor hun gedrag, vooral voor kwetsbare mensen in hun laatste periode van hun leven. Het was haar apostolaat om in huize d’Alzon zich te bekommeren om de medebewoners, hen dat stukje aandacht te geven, waarvoor de zorg, volgens haar, geen tijd voor had. Iedere dag was Zuster Clementine in de kapel te vinden, niet alleen voor de H. Eucharistie, maar ook voor haar persoonlijk gebed, waarin ze haar rust vond.
Zuster Clementine vond het moeilijk om hulp te accepteren, laat staan om hulp te vragen. Liever deed zij alles zoveel mogelijk zelfstandig en dit is haar tot op hoge leeftijd gelukt. Maar op het laatst ging haar gezondheid snel achteruit en heeft zij de Heer gebeden om haar te komen halen. Deze wens is de nacht na Pasen (2e Paasdag) vervuld en in alle rust is zij vredig ingeslapen. Zuster Clementine, bedankt voor alles wat U voor ons heeft gedaan en betekend. Wij zeggen dank aan allen die haar met liefde hebben omringd en verzorgd.
Z